Vanaf de allereerste Zomerconferentie was ministrybidder Gerrie Dijkstra (66) uit Houten erbij. De conferentie van 2004 was volgens haar niet te vergelijken met het tegenwoordige evenement. Deelnemers en medewerkers pasten in een redelijk kleine zaal, de EHBO zat in een trekkershut en sprekers werden bedankt met een pen. Wat wel hetzelfde is gebleven in twintig jaar: hoe God werkt door gebedsministry heen. “Je ziet live waartoe God bij machte is en hoeveel Hij van mensen houdt.”

Veel deelnemers kennen Gerrie wel van de Zomerconferenties. Zodra er een oproep is om voor je te laten bidden, loopt ze naar voren om samen met een maatje ministry te geven in de grote tent. Dit jaar doet ze weer mee in Liempde. “Ik weet nog dat mensen in het begin moesten wennen aan ministry. Heel veel mensen waren er niet mee bekend. Toch bleek de behoefte meteen groot. We gingen vaak tot heel laat door met bidden. De laatste jaren merk ik dat ministrygebed steeds meer ingebed raakt in kerken. Dat is mooi.”

New Wine Engeland

Zelf leerde Gerrie het ministrygebed kennen op Zomerconferenties in Engeland. Samen met een groep NGK-ers uit De Lichtboog in Houten stak ze het kanaal over om de Britse New Wine-sfeer op te snuiven. “Het was zo anders dan we gewend waren. Mijn man Harold en ik zijn geen echte conferentiegangers. Maar wat we daar meemaakten, was bijzonder. Ik weet nog dat een spreker zei: ‘Let’s wait upon the Lord’. En terwijl het stil werd, ging Gods Geest door de zaal. Je voelde sterk Zijn aanwezigheid.”

Do you need a beamer?

Gerrie hielp de eerste Zomerconferentie in Nederland mee organiseren. “Toen was het nog wel echt een NGK-Houten-iets. Er was nog geen draaiboek, dus we moesten veel improviseren. Ik ging de sprekers langs met een lijstje om te vragen wat ze nodig hadden. Ik vroeg aan Bruce Collins: ‘Do you need a beamer?’ Hij begreep er niets van.” Ze grinnikt: “Later kwam ik erachter dat zoiets in het Engels een overhead projector heet.”

Terwijl het stil werd, ging Gods Geest door de zaal

Kippenvelmomenten

Al pratend komen veel herinneringen boven aan twintig jaar New Wine. Gerrie vertelt over ‘kippenvel-momenten’: toen Kinga een prachtig lied zong of die keer dat Elbert Smelt met zijn fluit langs de groepjes bidders liep en de ministry begeleidde. “Het maakte dingen los. God kon op die avond veel mensen genezen en heel maken.”

Haar hele gezicht straalde

Ze geniet enorm van de uitwerking van ministrygebed. Dat bouwt haar zelf ook op. Maakt haar dankbaar. “Het doet zo goed als je ziet hoe mensen veranderen door de aanraking van God. Ik weet nog dat een vrouw zich niet geliefd voelde door God. Door een simpel ministrygebed veranderde er iets in haar en kon ze anders naar zichzelf kijken. Toen ik haar de volgende morgen tegenkwam, herkende ik haar bijna niet. Haar hele gezicht straalde.”

Oordoppen en oploskoffie

Net als elk jaar kampeert Gerrie in juli weer met een tentje op het medewerkersveld. De oordoppen, het gasbrandertje en de Nescafé oploskoffie staan al klaar om mee te nemen. “Ik verheug me erop om elkaar en God weer te ontmoeten. De sfeer is fijn. Alle kerkmuren vallen weg. Je neemt geen ballast mee. Je mag in alle vrijheid jezelf zijn op de conferentie.”