Petje achterstevoren, blauwe hes met opschrift. Het is een week lang het ‘uniform’ van Simon de Bruijne; tentleider van de Beautiful Brickies. Hij is samen met zijn team verantwoordelijk voor 150 kinderen op de Zomerconferentie tussen 3,5 en 6 jaar. “Ik wil elk kind meegeven: jij mag er zijn! God ziet jou, ik zie jou.”
In de Brickies-tent zitten kinderen te kleuren aan picknickbanken. Maar dan stapt ‘meester Simon’ het podium op en roept: “Willen jullie dansen?” Binnen een paar seconden is het feest. Zelfs coole binken die verkleed zijn als superman en supercop doen mee. “Klap, klap, stap, stap. Oké top, alles doet het nog.”
Zaadjes water geven
Simon (22 jaar) werkt sinds z’n vijftiende jaarlijks mee in de tent van de Beautiful Brickies. Dit keer is hij voor het eerst tentleider. “Best een grote verantwoordelijkheid”, erkent hij, “Maar superleuk om te doen. Wij proberen als team waar we kunnen zaadjes van geloof te planten in de kids. In de hoop en het vertrouwen dat God die zaadjes water geeft als ze hier weggaan. Wij leren ook van hen. Heeft er iemand pijn in een oor, dan zeggen de kids tegen me: ‘Meester, gaan we bidden?’ Zij hebben zoiets van: heb je pijn? Dan vraag je aan God of Hij die wil wegnemen. Punt. Zij laten in de praktijk zien hoe het is om te geloven als een kind.”
ADHD
Al jong begon Simon met kinder- en tienerwerk in de kerk waar zijn vader predikant was: de volle evangelie gemeente Vlaardingen. Zijn passie voor dit soort werk is nog altijd even groot. “Ik wil kinderen meegeven wat ik zelf miste toen ik opgroeide. Ik worstelde lang met het gevoel dat ik niet goed genoeg was. Ik heb ADHD en op school was ik anders. De omslag kwam toen iemand tegen me zei: ‘Je kunt het benaderen als: ik ben druk of als: ik ben erg enthousiast.’ Dat is een andere manier van kijken. Ik besef nu dat God juist in het kinderwerk mijn enthousiasme kan gebruiken en inzetten. Hij keert alles ten goede.”
Ik wil kinderen meegeven wat ik zelf miste toen ik opgroeide
Enorme kiespijn
Voor Simon begon de conferentie ellendig. “Ik had enorme kiespijn toen ik hier kwam. Soms zat ik te huilen van de pijn en dacht: ik trek het niet. Rachel Hughes vertelde toen tijdens een viering dat we net als Simon Petrus uit de boot mogen stappen. Na de dienst ging ik naar het ministryteam. Een van de bidders tegen me dat hij het gevoel had dat God tegen me wilde zeggen: ‘Word als Petrus en loop op het water.’ Later kwam er nog twee mannen naar me toe die een profetie voor me hadden. Ze zeiden: ‘Durf op het water te lopen. Ga het podium op, God voorziet.’ Drie keer kreeg ik dezelfde boodschap. Dat bemoedigende me enorm. Ik besloot te vertrouwen op God en de pijn werd dragelijk.” Hij lacht: “Op dinsdag, mijn vrije dag, kon ik gelukkig bij de tandarts terecht.”
Kinderen met gedragsproblemen
In het dagelijks leven werkt Simon met kinderen met gedragsproblemen. “Hier op New Wine mag ik continue over God vertellen. Da’s tof. Op mijn school is daar geen sprake van. Er zit één christelijke leerling op de hele school. Af en toe krijg ik weleens een verrassende vraag van mijn leerlingen. Als ze mijn kettinkje met kruisje zien, mijn armband en ring met de tekst van het Onze Vader. ‘Meester, wat is dat?’, vragen ze dan. Op die momenten probeer ik ze toch iets mee te geven van mijn geloof. Voor mij is er niets mooier dan Gods liefde te verspreiden.”